"อัตชีวประวัติตอนพระคุณท่านหลวงปู่ศรีทา สิริจันโท ไปศึกษาข้อวัตรธรรมวินัยเวทย์วิทยาคมกับพ่อแม่ครูอาจ

"อัตชีวประวัติตอนพระคุณท่านหลวงปู่ศรีทา สิริจันโท ไปศึกษาข้อวัตรธรรมวินัยเวทย์วิทยาคมกับพ่อแม่ครูอาจารย์ของท่าน” หลังจากท่านพระภิกษุหนุ่มศรีทาในสมัยนั้นท่านได้อยู่ศึกษาสรรพวิชชาต่างๆจากท่านพระอุปัชฌาย์ที่วัดราศีไสลบ้านฟ้าเลื่อมพอสมควรแล้วท่านก็ได้กราบลาท่านหลวงปู่จำปาพระอุปัชฌาย์เพื่อมาขอศึกษาเพิ่มเติมกับท่านพระอนุสาวนาจารย์ของท่านคือท่านพระครูโพธิคุณาภิวัฒน์(หลวงปู่คูณ จันทโชโต)ที่วัดบ้านกระจาย ซึ่งในขณะนั้นทางวัดบ้านกระจายได้สร้างศาลาการเปรียญขึ้นพอดี ท่านพระภิกษุศรีทานี้ก็นับว่าเป็นกำลังสำคัญในการช่วยสร้างศาลาที่วัดบ้านกระจายนี้ด้วย พอท่านมาอยู่ศึกษาความรู้กับพระคุณท่านหลวงปู่คูณที่วัดบ้านกระจายได้ระยะหนึ่งแล้ว ด้วยความที่ท่านเป็นพระภิกษุหนุ่มผู้แสวงหาความรู้อยู่ตลอดมิได้ขาด ท่านก็ได้กราบลาท่านหลวงปู่คูณไปขอศึกษาความรู้กับท่านพระมงคลวราจารย์(หลวงปู่ธีร์ เขมจารี)ที่อำเภอภูเวียง ด้วยความที่ท่านคุ้นเคยกับท่านหลวงปู่ธีร์นี้ตั้งแต่สมัยท่านยังเป็นสามเณรและด้วยความที่เป็นคนฉลาด นอบน้อม รู้กาลเวลาเป็นนิสัยอยู่แล้ว ทำไห้ท่านหลวงปู่ธีร์นี้ รักและเมตตาต่อพระภิกษุศรีทาเสมอลูกเลยก็ว่าได้ จึงได้ถ่ายทอดเคล็ดลับการเข้าครองภาวนาทั้งวิทยาคมขักขระเลขยันต์ตามสายวิชาบ้านฟ้าเลื่อมไห้จนครบกระบวน จนท่านหลวงปู่ธีร์นี้ไว้ใจและไห้พระภิกษุศรีทานี้ไปสงเคราะห์ญาติโยมที่ได้ยากแทนท่านก็มี ดังเมื่อคราวครั้งหนึ่งที่นาของโยมทางบ้านกระจายเกิดเข็ดขวางขึ้น(ตามความเชื่อของคนอีสานว่าที่นาเข็ดขวางนี้ขึ้นเมื่อใดจะทำไห้เจ้าของที่นั้นต้องมีอันเดือดร้อนทั้งทางกายและใจ)โยมที่บ้านกระจายนี้จึงได้ไปกราบขอเมตตาพระคุณท่านหลวงปู่ธีร์ไห้มาช่วย ท่านหลวงปู่ธีร์ท่านพิจารณาเห็นถึงความสามารถของพระภิกษุศรีทาผู้ศิษย์นี้ ท่านจึงได้ไห้พระภิกษุศรีทานี้มาแก้ที่เข็ดขวางไห้กับญาติโยมบ้านกระจายแทนท่าน ท่านพระภิกษุศรีทาท่านก็ได้นำวิชาความรู้ที่ท่านได้ศึกษามาจากพระอาจารย์ของท่านสงเคราะห์ไห้แก่ญาติโยมจนสงบร่มเย็นดีที่นานั้นก็หายเข็ดขวางไปสิ้น ช่วงเวลาที่ท่านไปศึกษาความรู้กับท่านหลวงปู่ธีร์นี้เอง หลวงปู่ธีร์ได้เล่าถึงพระมหาเถราจารย์ลูกศิษย์หลวงปู่สำเร็จลุนผู้วิเศษแห่งนครจำปาศักดิ์ชื่อว่าหลวงปู่ทองมา ถาวโร แห่งวัดบ้านสว่างท่าสี จ.ร้อยเอ็ดว่ามีความเก่งกาจมากท่านหลวงปู่ทองมาเคยมาโปรดญาติโยมที่เดือดร้องแถว อ.น้ำพอง,กระนวน,ภูเวียง นี้บ่อย ทั้งประสบการณ์เรื่องตั้งหลักบ้าน ปราบปอบ ผี ที่มากระทำย่ำยี ตลอดจนสัตว์ป่าที่มาเบียดเบียนชาวบ้านจนสงบร่มเย็นดี โดยท่านหลวงปู่ธีร์ได้เล่าไห้พระภิกษุศรีทาฟังว่า แถวนั้นมีกุดหรือวังน้ำแห่งหนึ่งซึ่งมีจรเข้มาก ทำไห้ชาวบ้านแถวนั้นไม่เป็นอันทำมาหากิน ท่านหลวงปู่ทองมานี้เพียงแค่มายืนชีนิ้วที่ริมฝั่งน้ำแล้วสั่งว่าไห้จระเข้ทั้งหลายนี้ ไห้หนีออกไปจากที่นี่เสีย ชาวบ้านเขากลัว ไม่กล้าข้ามผ่านไปมาหรือประกอบอาชีพทางน้ำ เดี๋ยวจะพากันเป็นบาป พอท่านพูดเสร็จท่านก็กลับมา พอตกกลางคืนปรากฏว่ามีฝนตกหนักตลอดทั้งคืน พอรุ่งเช้ามาที่น้ำนั้นจากที่เคยน้ำใสก็เกิดขุ่นขึ้นมาเหมือนมีคนไปกวนหรือเหยียบย่ำไห้โคลนตมขุ่นขึ้นมา หลังจากนั้นชาวบ้านแถวนั้นก็ไม่มีจระเข้ปรากฏขึ้นไห้เห็นอีกเลย นี้คือเรื่องที่หลวงปู่ธีร์เมตตาเล่าถึงความเก่งของท่านหลวงปู่ทองมา พอพระภิกษุศรีทาอยู่ศึกษาความรู้กับหลวงปู่ธีร์จนสมควรแล้ว ท่านก็ได้กราบลาหลวงปู่ธีร์กลับมาที่วัดบ้านกระจาย ด้วยใจที่เกิดความเคารพในหลวงปู่ทองมานี้แล้ว พอท่านกลับมาที่วัดบ้านกระจายได้สักระยะท่านก็ได้เดินทางไปกราบองค์หลวงปู่ทองมาแห่งวัดบ้านสว่างท่าสี ผู้เขียนได้ถามท่านว่าหลวงปู่เดินทางไปยังไง ท่านหลวงปู่ศรีทาก็ตอบว่าท่านเดินไป โดยออกเดินตั้งแต่เช้าแล้วไปพักนอนที่บ้านหลานท่านก่อนหนึ่งคืน พอตื่นเช้าจึงได้เดินทางต่อจนไปถึงและได้กราบหลวงปู่ทองมา โดยคืนที่ท่านได้มานอนพักที่บ้านหลานท่านนี้เอง ท่านได้มีนิมิตฝันไปว่า ท่านเดินเข้าไปที่วัดแห่งหนึ่ง ตรงหน้าท่านมีกุฏิไม้หลังใหญ่ แล้วก็ได้มีตาผ้าขาวท่านหนึ่งเดินมาแล้วก็บอกท่านว่า นี้แหละคือกุฏิพระธุดงค์ลูกศิษย์สำเร็จลุน ซึ่งพอรุ่งเช้าท่านตื่นมาและได้ออกเดินทางไปถึงวัดสว่างท่าสี ก็ปรากฏว่ามีกุฏิไม้และเป็นกุฏิขององค์หลวงปู่ทองมาจริงๆเหมือนอย่างในนิมิตรนั้น พอท่านเดินขึ้นไปบนกุฏิก็ปรากฏว่าหลวงปู่ทองมาได้ครองจีวรและนั่งรออยู่ก่อนแล้ว และได้เอ่ยว่า “เอ้ามาๆถ้าอยู่ๆเข้ามาๆ” ซึ่งนับเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์ใจยิ่งนักที่หลวงปู่ทองมาล่วงรู้มาก่อนได้อย่างไรว่าท่านหลวงปู่ศรีทาจะเข้ามากราบ ท่านได้พูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์ตลอดจนสอบถามข้อวัตรปฏิบัติกับหลวงปู่ทองมาจนเป็นที่สมควรแล้ว ท่านหลวงปู่ทองมาได้มอบข้อธรรมการปฏิบัติเข้าถึงพระรัตนตรัยเป็นที่ตั้งและได้มอบตระกรุดไห้แก่หลวงปู่ศรีทา ท่านหลวงปู่ศรีทาก็จึงได้กราบลาหลวงปู่ทองมาและเดินทางกลับวัดบ้านกระจาย โดยท่านเมตตาเล่าถึงหลวงปู่ทองมาด้วยความประทับใจว่า”ผู้เฒ่าคือหลวงปู่ทองมานิเมตตาคักเด้อ ใจเย็นคักเด้อ”…… ปล.เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาเขียนเล่าเรื่องประวัติของหลวงปู่ศรีทาต่อนะครับ แล้วคอยติดตามกันนะครับ #ร่วมกันเผยแพร่บารมีหลวงปู่ศรีทาช่วยกันนะครับ #น้อบกราบหลวงปู่ศรีทา #ขออนุญาติเจ้าของรูปด้วยนะครับ